Օրերս Միջազգային ճգնաժամային խումբը (International Crisis Group) հանդես էր եկել «Ղարաբաղի երկնքում պատերազմի ամպեր են կուտակվում» զեկույցով, որում նշված էր, որ Լեռնային Ղարաբաղում 2016-ի ապրիլյան բռնություններից մեկ տարի անց Հայաստանն ու Ադրբեջանն ավելի քան երբևէ մոտ են պատերազմական իրավիճակին 1994-ի հրադադարի կնքումից ի վեր: Քաղաքագետներն ու փորձագետները, սակայն, հորդորում են խոճապի չմատնվել:
ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպան Արման Նավասարդյանի խոսքով, ՄՃԽ զեկույցը ոչ այլ ինչ է, քան քաղաքական դիվերսիա, որից չպետք է խուճապի մատնվել: Նրա խոսքով, զեկույցին ուշադրություն դարձնել, իհարկե, պետք է, բայց և հասկանալ, թե ում է դա ձեռնտու՝ սա է կարևորը: Լրագրողների հետ հանդիպմանը, անդրադառնալով այս խնդրին, Նավասարդյանն ասաց, որ հասկանալի է, որ դա հայկական կողմին ձեռնտու չէ, իսկ հակառակորդին կարծես հակառակը: Եվ ոչ պակաս հարց է առաջ գալիս՝ ինչո՞ւ հենց հիմա: Նավասարդյանն այդ հարցի պատասխանն ունի.
«Խնդիրը նրանում է, որ Ադրբեջանը երկու նպատակ է հետապնդում. նախ, այս ամենն արվում է ներքին լսարանի համար, քանի որ Ադրբեջանում քաղաքական ու տնտեսական առումով լարված վիճակ է, իսկ հակառակորդի վտանգավորության մասին խոսակցությունները փորձ են թաքցնել ձախողումները թե՛ ներքաղաքական, թե՛արտաքին քաղաքական դաշտում», -ասաց նա:
Արման Նավասարդյանը վստահ է, որ պատերազմի վտանգ այժմ չկա, հնարավոր է լինի չի լինի ռազմական էսկալացիա, բայց Ադրբեջանի կողմից ծրագրավորված հարձակումը գրեթե բացառված է. «Առավել ևս հայկական կողմը նման քայլի չի գնա: Բացի այս, Ռուսաստանը շահգրգռված չէ ատարածաշրջանում պատերազմական գործողություներ սկսել, այնպես որ ստատուս քվոն փոխելն այսօր հնարավոր չէ»,- հավելեց բանախոսը:
Այլ կարծիքի է Կովկասի Ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանը: Նրա խոսքով, ICG-ի զեկույցը երկու հարթության մեջ պետք է դիտարկել՝ նկարագրական և վերլուծական: «Առաջին, ինչ վերաբերում է նկարագրական մասին, ապա կատարված է բավականին լավ և բարխիղճ աշխատանք: Հավաքված է փաստերի բազա և այն լավ ներկայացված է», - նշում է նա:
Մյուս կողմից, սակայն նրա կարծիքով, զեկույցը կաղում է վերլուծական տասանկյունից: «Պատերազմի վտանգի մասին ազդարարումները միշտ եղել են ICG-ի զեկույցներում: Ես չեմ հիշում մի դեպք, որ այն չլինի: Իհարկե, պատերազմի վտանգ կա, սակայն զեկույցում չի ասվում, թե ինչպես և ինչ մեխանիզմների միջոցով այն կարող է սկսվել: Ասվում է՝ քանի որ վտանգ կա, ապա կարող է տեղի ունենալ պատերազմ, սակայն ինչպես, ինչից հետո, չի ասվում», - նշում է Իսկանդարյանը:
