Մերձավոր Արևելքում շարունակվող լարվածությունը և Իրան-Իսրայել հակամարտության սրումը Կենտրոնական Ասիայի երկրներին դրդել են փնտրել այլընտրանքային առևտրային ուղիներ՝ իրենց արտահանումն ու տարանցումն ապահովելու համար: Իրանի միջով անցնող ճանապարհը, չնայած Հյուսիս-Հարավ միջազգային տրանսպորտային միջանցքում իր ռազմավարական նշանակությանը, սկսել է ընկալվել որպես ռիսկային: Հորմուզի նեղուցում հնարավոր միջադեպերը և պատժամիջոցների հնարավորությունը սպառնում են մատակարարումների կայունությանը, մասնավորապես՝ էներգետիկայի և գյուղատնտեսական արտադրանքի: Բացի այդ, աճում է հետաքրքրությունը Տրանսկասպյան ճանապարհի նկատմամբ, որը, չնայած ավելի թանկ է, առաջարկում է ավելի կայուն պայմաններ Հարավային Կովկասի և Սև ծովի միջով: Չինաստանը, որպես տարածաշրջանի հիմնական գործընկեր, նաև դիտարկում է երթուղիների դիվերսիֆիկացումը «Մեկ գոտի՝ մեկ ճանապարհ» նախաձեռնության շրջանակներում, ինչը մեծացնում է Կենտրոնական Ասիայի երկրների վերակողմնորոշվելու մոտիվացիան: Երթուղիների հուսալիությունը, կանխատեսելիությունը և քաղաքական չեզոքությունը դառնում են որոշիչ գործոններ լոգիստիկ լուծումներ ընտրելու հարցում: Քաղաքագետ Անդրանիկ Հովհաննիսյան
