ԵՄ անդամ շատ երկրներում լրատվամիջոցների բազմակարծությունը գնալով ավելի է խեղդվում սեփականության բարձր կենտրոնացումների պատճառով, նույնիսկ ավանդաբար ազատ լրատվամիջոցների շուկաներ ունեցող երկրներում: Այս մասին ասվում է Եվրոպական քաղաքացիական ազատությունների միության զեկույցում, որը եզրակացնում է, որ մամուլի ազատությունը փլուզվում է ամբողջ դաշինքում։
Զեկույցում, որը հիմնված է 21 երկրների 43 իրավապաշտպան խմբերի աշխատանքի վրա, ասվում է, որ ԵՄ որոշ երկրների կառավարությունները ոտնձգություն են կատարում մամուլի ազատության նկատմամբ կամ թուլացնում են դրա անկախությունն ու կարգավորումը։
Զեկույցում ասվում է, որ սեփականության թափանցիկության թույլ կանոնների, հանրային լրատվամիջոցների վրա կառավարության ազդեցության աճի և լրագրողների նկատմամբ սպառնալիքների պայմաններում լրատվամիջոցների ազատությունն ու բազմակարծությունը «հարվածի տակ են ամբողջ ԵՄ-ում և որոշ դեպքերում պայքարում են գոյատևման համար»։
Հաշվետվությունը հատուկ մտահոգություն էր հայտնում Խորվաթիայում, Ֆրանսիայում, Հունգարիայում, Նիդեռլանդներում, Սլովենիայում, Իսպանիայում և Շվեդիայում լրատվամիջոցների սեփականության չափազանց կենտրոնացման վերաբերյալ, որտեղ սեփականությունը հաճախ կենտրոնացած է մի քանի գերհարուստ անհատների ձեռքում։
Լրատվամիջոցների սեփականության կենտրոնացումը և պետության միջամտությունը լրատվամիջոցներին հասել են իրենց գագաթնակետին Հունգարիայում, որտեղ երկրի վարչապետ Վիկտոր Օրբանի կողմնակիցների կողմից ղեկավարվող Կենտրոնական Եվրոպայի մամուլի և լրատվամիջոցների հիմնադրամը (Kesma) մի քանի հարյուր մեդիա ընկերությունների սեփականատեր է։
Օրբանին մոտ կանգնած օլիգարխները 2010 թվականին սկսեցին գնել խոշոր լրատվամիջոցներ, ապա դրանք «նվիրեցին» Kesma-ին, որը 2018 թվականից ի վեր գործում է որպես «կենտրոնացված կառավարամետ մեդիա կոնգլոմերատ», որը ֆինանսավորվում է պետական գովազդով, ասվում է զեկույցում։ Զեկույցում նշվում է, որ Հունգարիայից բացի, Բուլղարիայի, Խորվաթիայի, Հունաստանի, Մալթայի, Սլովենիայի և Իսպանիայի կառավարությունները նույնպես ազդեցություն են ունենում ազգային լրատվամիջոցների վրա՝ հանրային գովազդային միջոցների ոչ թափանցիկ բաշխման կամ կառավարությանը բարեկամ լրատվամիջոցներին նախապատվություն տալու միջոցով։
Զեկույցում նշվում է, որ պետական լրատվամիջոցները խոցելի են նաև Խորվաթիայում, Հունաստանում, Բուլղարիայում և Իտալիայում։ Այն նաև նշում է, որ լրագրողները շարունակում են խոցելի լինել ատելության խոսքի և ֆիզիկական հարձակումների նկատմամբ, և 2024 թվականին նրանք ենթարկվել են ոստիկանական բռնության Ֆրանսիայում, Գերմանիայում, Հունաստանում, Հունգարիայում և Իսպանիայում։ Որոշ երկրներում կին լրագրողները դարձել են անհամաչափորեն թիրախավորված։
