Ռուսաստանցի հասարակական-քաղաքական գործիչ Վիտալի Շիշկինը Facebook-յան իր էջում գրառում է կատարել այն մասին, որ Հայաստանն իրեն տրամադրել է փախստականի կարգավիճակ՝ որպես քաղաքական գործչի, որը քաղաքական դրդապատճառներով հետապնդվում է Ռուսաստանում: Նա նաեւ շնորհակալություն է հայտնել Հայաստանին նման որոշման համար:
Այս տեղեկատվությունը հաստատեցին կառավարությունում մեր աղբյուրները՝ չցանկանալով ներկայացնել մանրամասներ: ՀՀ Միգրացիոն ծառայությունը դեռեւս հանդես չի եկել մեկնաբանությամբ: Այս տեղեկատությունը հետաքրքիր երանգներ է պարունակում՝ հաշվի առնելով այն, որ Ռուսաստանը բոլորովին վերջերս մերժել էր Հայաստանին արտահանձնել ԴԱՀԿ նախկին ղեկավար Միհրան Պողոսյանին, որն անցնում է քրեական գործով որպես մեղադրյալ:
Համաձայն Շիշկինի Facebook-յան էջում առկա տեղեկատվության՝ նա դեռեւս այս տարվա փետրվարին է դիմել Հայաստանի իշխանություններին ապաստան ստանալու համար: Ռուսաստանցի գործիչը, որը բազմաթիվ հակակառավարական ցույցերի է մասնակցել ոչ միայն ՌԴ-ում, այլեւ Թուրքիայում, Մոլդովայում ու Հայաստանում, այդ ժամանակ համացանցում հրապարակել էր ՀՀ-ում ապաստան հայցողի վկայականը՝ կատարելով հետեւյալ գրառումը. «Ահա, իմ նոր ժամանակավոր փաստաթուղթը: Առջեւում նոր ծրագրեր են, անցյալում՝ փորձ ու մեծ կորուստներ»:
Համաձայն փաստաթղթի՝ նրա բնակության վայրը Գյումրին է, սակայն Facebook-ում Շիշկինի էջում որպես բնակության վայր նշվում է Երեւանը:
Ինչպես հայտնում են ռուսաստանյան ԶԼՄ-ները՝ Վիտալի Շիշկինը հանդիսանում է «Աջերը հանուն եվրոպական զարգացման» կուսակցության ղեկավարը, «Былое» հրատարակչության տնօրենը, քաղաքհալածյալների երեխաներին աջակցող Միջազգային բարեգործական հիմնադրամի նախագահը եւ «Ոչ ապօրինություններին, ստրկությանն ու խոշտանգումներին» միջազգային հասարակական կոմիտեի ստեղծողը:
Համաձայն մամուլի հրապարակումների՝ Շիշկինը քանիցս հայտնվել է ռուսաստանյան իրավապահների ուշադրության կենտրոնում, եւ անգամ քրեական պատասխանատվության ենթարկվել: Առաջին անգամ դա տեղի է ունեցել 2011 թ-ին, երբ նրա նկատմամբ քրեական գործ է հարուցվել ՌԴ Քրեական օրենսգրքի 159 հոդվածի 4-րդ կետով: Այդ ժամանակ նա դատապարտվել է չորս տարվա պայմանական ազատազրկման եւ տուգանվել 5.8 մլն ռուբլու չափով:
2015 թ-ին Շիշկինը կրկին դատապարտվում է մասսայական անկարգություններ հրահրելու նպատակով ատելության եւ թշնամանքի սերմանման հոդվածով: Այս անգամ քաղաքական գործիչը դատապարտվում է չորս տարի ազատազրկման:
Շուտով Վիտալի Շիշկինին «Մեմորիալ» կենտրոնը եւ Amnesty International-ը ճանաչում են քաղաքական բանտարկյալ: Հենց «Մեմորիալ»-ը այս տարվա փետրվարին դիմում է Հայաստանի միգրացիոն ծառայությանը՝ միջնորդելով, որպեսզի Շիշկինին որպես քաղաքական գործչի տրամադրվի փախաստականի կարգավիճակ: Կարգավիճակը Շիշկինին տրմադրվել է, սակայն պարզ չէ՝ որպես ուղղակի փախստականի, թե քաղաքական հայցքների համար հետապնդվող գործչի:
Համենայն դեպս, Հայաստանի պատմության մեջ դժվար է հիշել դեպք, որ որեւէ մեկին տրամադրած լինի քաղաքական «էմիգրանտի» կարգավիճակ:
Ամեն դեպքում Վիտալի Շիշկինի քաղաքական կենսագրությունը բավականին հարուստ է ոչ միայն Ռուսաստանում, այլեւ արտերկրում՝ հակակառարավարական ցույցերին մասնակցելու տեսանկյունից:
Նա մասնակցել է հակակառավարական ցույցերին Ռուսաստանում, Ուկրաինայում, Հայաստանում, Թուրքիայում եւ Մոլդովայում: 2011 թ-ին Երեւանում մասնակցել է Սերժ Սարգսյանի իշխանության դեմ ցույցերին: Այնուհետեւ նրան նկատել են Ուկրաինայում 2013-14 թթ. «Ղրիմի օկուպացիայի եւ պատերազմի դեմ» նախաձեռնած ցույցերին: 2014-ն շուրջ ամիս ու կես մասակցել է Կիեւի Եվրամայդանում տեղի ունեցող իրադարձություններին, մասնակցել այդ պետությունում Լյուստրացիայի օրենքի մշակմանը:
2013 թ-ին մասնակցել է Մոսկվայում Ադրբեջանի դեսպանատեն դեմ ցուցին՝ ընդդեմ Թուրքիայի ու Ադրբեջանի բանակների միավորման: Մասնակցել է նաեւ Մոսկվայում Ղազախստանի դեսպանատան դեմ բողոքի ակցիային: Նաեւ որպես մասնակից եղել է Ստամբուլում Էրդողանի իշխանության դեմ բողոքի ակցիաներին: Այնուհետեւ նա մասնակցել է նաեւ Մոլդովայում ընդդեմ Վլադիմիր Պուտինի ազադեցության եւ Կոմունիստական կուսակցության գործունեության արգելման կողմ ցույցերին:
Շիշկինը փորձել է նաեւ զբաղվել բիզնեսով, սակայն հաջողության չի հասել: Շիշկինը քաղաքական առումով բավականին բազմապրոֆիլ դեմք է: Թեպետ այնժմ նա իրեն հայտարարում է որպես եվրոպական ուղղության ջատագով եւ Ռուսաստանի կայսերապաշտական նկարտումների դեմ պայքարող, սակայն ժամանակին նա բազմիցս մասնակցել է ազգայնականների ցույցերին: Կազմակերպել է նրանց ցույցերն ու բողոքի ակցիաները՝ նաեւ ընդդեմ հայերի:
Օրինակ՝ Ռուսաստանի Արզամաս քաղաքում, որտեղ ազգությամբ հայերը 2013 թ-ին սպանել էին տեղացի երիտասարդի, որից հետո իրավիճակը կտրուկ սրվել է: Մարդիկ դուրս են եկել փողոց: Այնտեղ է ժամանել նաեւ Շիշկինը՝ ելույթ ունենալու համար: Այդ ամենն ավարտվել է քաղաքից հայերի մի քանի ընտանիքների հեռանալով եւ նրանց բիզնեսների փակմամբ:
Ավելին՝ Շիշկինը ժամանակին բողոքել է, որ Կալուգայի հայերը նրան ցանկանում են վնասել: 2015 թ-ին Ռուսաստանի Մինվոդի քաղաքում կրկին աչքի է ընկնում Վիտալի Շիշկինը: Այն բանից հետո, երբ հայ երիտասարդի ու ռուսաստանցի հատուկ ջոկատայինի միջեւ ծագած վեճն ավարտվում է վերջինիս սպանությամբ, ազգայնականները սկսում են սրել իրավիճակը: Համաձայն ռուսաստանյան ԶԼՄ-ների, ազգայնականներին կոչ է անում դուսր գալ հակահայկական ցույցերի նույն Վիտալի Շիշկինը:
