ՇՀԿ և կրկնակի խաղը․ ո՞վ է իրականում հայտ ներկայացնում

Հայաստանն ու Ադրբեջանը հայտ են ներկայացրել Շանհայի գործակցության կազմակերպության լիարժեք անդամության համար, հայտարարել է Հայաստանի ԱԳ նախարար Միրզոյանը, ասելով, որ Երեւանն ու Բաքուն կարող են եւ պետք է դառնան այդ կազմակերպության անդամ:

Արարատ Միրզոյանի այս հայտարարությունը կիսով չափ տարօրինակ է, համենայն դեպս այն ֆոնին, որ կարծես թե չկա որեւէ հրապարակային ինֆորմացիա, որ Ադրբեջանը եւս դիմել է ՇԳԿ լիարժեք անդամ դառնալու համար:

Հայաստանի առումով դա հայտնի է դեռեւս հուլիսի սկզբից, երբ նույն ԱԳ նախարար Միրզոյանը Չինաստան այցից մի քանի օր անց հայտարարեց, որ Երեւանը մտադիր է դիմել լիարժեք անդամ դառնալու համար: Իսկ ահա Ադրբեջանի այդպիսի դիմումի կամ հայտի մասին կարծես թե չկա որեւէ հրապարակային տեղեկատվություն, չի եղել որեւէ հրապարակային հայտարարություն:

Հրապարակային է այն, որ Ադրբեջանը դեռեւս նախորդ տարի հուլիսին Աստանայում կայացած գագաթնաժողովից հետո հայտնել է «երկխոսության գործընկերոջ» կարգավիճակից դիտորդի կարգավիճակի անցնելու մտադրության մասին եւ ներկայացրել է դրա հայտը: Բայց, որ Բաքուն հայտ է ներկայացրել ՇԳԿ լիարժեք անդամության համար, դրա մասին տեղեկություն կարծես թե չի եղել:

Ի դեպ, նախորդ տարի Աստանայում տեղի ունեցած գագաթնաժողովից հետո «երկխոսության գործընկերոջ» կարգավիճակից դիտորդի կարգավիճակի անցնելու մտադրության մասին է հայտնել նաեւ Երեւանը: Ընդհանրապես, Հայաստանն այդպիսի ցանկության մասին խոսել է դեռեւս մոտ 10 տարի առաջ:

Ադրբեջանական մեդիան էլ տարածել է Միրզոյանի հայտարարությունը, սակայն չի մատնանշել, որ Ադրբեջանը չունի լիարժեք անդամության մասին ներկայացրած հայտ: Իհարկե հազիվ թե Հայաստանի ԱԳ նախարարը աներ այդպիսի հայտարարություն, չլինելով վստահ կամ տեղեկացված: Սակկայն հետաքրքիր է, որ Բաքուն այդուհանդերձ չի հանրայնացրել ՇԳԿ-ին լիարժեք անդամակցելու հայտը, եթե ներկայացրել է այն, ինչպես Երեւանը:

Վերլուծաբան Հակոբ Բադալյան