Մեր իրականության մեջ սոցիալական խնդիրներն այնքան շատ ու բազմազան են, որ դրանց լուծման համար մարդիկ դիմում են ամեն հնարավոր քայլի’ մեկ օր էլ ավելի տուն հաց տանելու։
Ինչպես ասում են, կեցությունը որոշում է գիտակցությունը։
Հաճախ մարդիկ են մտնում բանակ պայմանագրային ծառայության, որոնք ոչ բանակից գաղափար ունեն, ոչ առավել ևս հայրենիքի պաշտպանությունից։
Այդպիսի մարդկանց հետաքրքրում է մեկ բան’ փող տանել տուն, այնինչ զինծառայությունն առաջին հերթին երկրի անվտանգության ապահովումն է, ոչ թե աշխատավայր։ Որովհետև աշխատավայրում սխալի հետևանքով կտուժի բիզնեսը, ֆինանսական խնդիր կառաջանա, վատ աշխատողին գործից կհանեն։ Բայց զինծառայության մեջ սխալի հետևանքով տուժում է երկիրը, զոհվում են զինվորներ, թշնամին գրավում է բնակավայրեր, տեղահանվում են մեծ թվով մարդիկ։
2022-ի սեպտեմբերին թշնամու հարձակման ժամանակ Վարդենիսի Կուտական գյուղի դիրքերը պահող մեր զինվորները հերոսական կռիվ էին տալիս մինչև վերջին փամփուշտը’ մեծ կորուստներ պատճառելով թշնամուն, բայց միայն այն պատճառով, որ զորամասի վարորդը առերևույթ վախեցել էր բարձրանալ դիրքեր ու զինամթերք հասցնել զորքին, բոլոր տղաները’ մոտ 30 հոգի, զոհվեցին, իսկ թշնամին եկավ ու դիրքավորվեց գյուղի վերևում’ սպառնալով Կուտականի անվտանգությանը, պատճառ դառնալով, որ շատերը լքեն հարազատ գյուղը։
Ահա թե ինչու եմ ասում, որ բանակում պիտի պայմանագրային ծառայության մտնեն միայն նրանք, ովքեր հասկանում են բանակից ու հայրենիքից, քանի որ բանակը փող աշխատելու տեղ չի, և քո նվիրումից է կախված ուրիշների կյանքը։
Կեցությունը որոշում է գիտակցությունը, բայց կեցության համար պիտի լինի նվիրյալների բանակ։
Նաիրի Հոխիկյան