Թուրք-ուկրաինական բարեկամության և փոխշահավետ նավը ճաքել է և կարող է խորտակվել։ Զելենսկին, հուսահատված, դիմում է Անկարային օգնության համար՝ որպես վերջին միջոց, բայց Թուրքիային դեռ չի պարզի, թե իրականում ինչ է ուզում իրենից։
Այս մասին Telegram-ի իր ալիքում գրում է ռուս թուրքագետ Վլադիմիր Ավատկովը։
«Սակայն ուկրաինացիներին ներկայացնելու բան կա: Թուրքիան ոչ միայն հրաժարվեց միանալ հակառուսական պատժամիջոցներին, այլև խուսափում է Ուկրաինայի անվտանգության երաշխավոր դառնալու իր պատրաստակամության պատասխանից։ Ավելի ճիշտ՝ նա կարծես թե դեմ չէ, սակայն ցանկացած երաշխիք տալուց առաջ նրան ևս երաշխիքներ են պետք, որ ոչ ոք իրեն չի ներքաշի պատերազմի մեջ, որն իրեն պետք չէ։
Թուրքիայի ԱԳ նախարարը գրեթե հայտարարել է. «Երաշխիքներ չեն կարող լինել, քանի դեռ պարզ չէ, թե որոնք են այդ երաշխիքները», հավելելով, որ, ըստ էության, ոչ մի երկիր, այդ թվում՝ ԱՄՆ-ը, Մեծ Բրիտանիան և Կանադան, չեն ընդունել Ուկրաինայի անորոշ առաջարկը։
Ինչու՞, ասում են, մենք չարչարվենք,- միանգամայն իրավացիորեն պնդում է Չուվուշօղլուն,- երբ նույնիսկ հավաքական Արևմուտքը գերադասեց հետ քաշվել։
Անթալիայում կամ Ստամբուլում բանակցություններ կազմակերպելը միշտ ողջունելի է։
Եվ ընդհանրապես, Թուրքիան, ըստ արտգործնախարար Չավուշօղլուի, անհանգստացած է, որ «կան ՆԱՏՕ-ի երկրներ, որոնք չեն ցանկանում, որ Ուկրաինայում ճգնաժամն ավարտվի»,- գրել է Ավատկովը։
Ինչ է ասել Թուրքիայի արտգործնախարար Մևլութ Չավուշօղլուն
Թուրքիան պատրաստ է Ուկրաինայի անվտանգության երաշխավոր դառնալ, բայց չհետևելով հավաքական պաշտպանության մասին ՆԱՏՕ-ի կանոնադրության 5-րդ կետի օրինակին, ասել է Մևլութ Չավուշօղլուն։
«Երաշխիքներ չեն կարող լինել, քանի դեռ պարզ չէ, թե որոնք են այդ երաշխիքները։ Վլադիմիր Զելենսկին ասել է, որ իրեն անհրաժեշտ է ՆԱՏՕ-ի պայմանագրի 5-րդ հոդվածի նման կետ։ Ոչ մի երկիր չընդունեց այս առաջարկը։ Սա չեն ընդունում նաև ԱՄՆ-ը, Մեծ Բրիտանիան և Կանադան։ Սա, իհարկե, չի ընդունում նաեւ Թուրքիան։ Սկզբունքորեն, ոչ ոք դեմ չէ նման երաշխիքներին։ Բայց նրանց պայմանները պարզ չեն»,- ասել է Թուրքիայի ԱԳՆ ղեկավարը։