Դավաճանված ու հայաթափված Արցախի Անկախության օրն է

Այսօր Ադրբեջանի կողմից օկուպացված, հայաթափված, ՀՀ իշխանությունների կողմից թշնամուն սկուտեղի վրա դավադրաբար հանձնված Արցախի Հանրապետությունն Անկախության 33-րդ տարեդարձն է:

1991թ. սեպտեմբերի 2-ին Ստեփանակերտում տեղի ունեցավ պատգամավորների մարզային և Շահումյանի շրջանային խորհրդի համատեղ նստաշրջան, ուր ընդունվեց «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության հռչակման մասին» հռչակագիր։ Նույն թվականի դեկտեմբերի 10-ին տեղի ունեցավ հանրաքվե, որը հաստատեց Լեռնային Ղարաբաղի անկախությունը։ Այդ օրը ԼՂՀ բնակչության 99 տոկոսը քվեարկեց հօգուտ անկախության:

29 տարի անց՝ 2020 թվականին հիմք դրվեց Արցախի հայաթափմանն ու օկուպացմանը: Շատերը նման հեռանկարը կանխատեսում էին, շատերի համար այդ սցենարը, ինչպես ցույց տվեց ժամանակը, ընդունելի էր: Բայց նույն այդ ժամանակը ցույց տվեց, որ "Արցախը տանք հանգիստ ապրենք" բանաձևը իրականության հետ որևէ աղերս չունի, և սպառնալիքները, որ հայ ժողովրդի գլխին կախված են դամոկլյան սրի պես, որևէ տեղ չեն անհետացել. թշնամին եղել և մնում է նույնը:

Արցախը արժանի չէր դավաճանվելուն, Արցախը արժանի չէ, որ իրեն մոռացության հանձնեն ու թողնեն պատմության էջերում, ինչպես հարյուր տարի առաջ մոռացանք ու հանձնեցինք պատմությանը Իգդիրը, Կարսը: Բայց և պարզից էլ պարզ, որ քանի դեռ Հայաստանում իշխանափոխություն տեղի չի ունեցել, Արցախը վերադարձնելու և Արցախ վերադառնալու հույսերը հավասար են զրոյի...