Հայաստանի ոստիկանությանը տրամադրվել են օրենսդրական մեխանիզմներ`ապահովելու համար, որ ցանկացած անձ բերման ենթարկվի ցանկացած իրադարձությունից: Այս մասին այսօր՝ սեպտեմբերի 25 -ին, խորհրդարանական քննարկումների ժամանակ ասաց փաստաբան, Արցախի նախկին օմբուդսմեն Ռուբեն Մելիքյանը:

Խոսքը ոստիկանության օրինական պահանջներին չհնազանդվելու նորմի մասին է, որը ոստիկանները չարաշահում են, նշել է Մելիքյանը: «Շատ հաճախ ոստիկանության պահանջներն անօրինական են, իսկ որոշ դեպքերում՝ անիրագործելի: Օրինակ՝ նրանք պահանջում են դադարեցնել ակցիան, քանի դեռ ակցիան չի անցկացվում: Բայց մյուս կողմից դա նրանց հնարավորություն է տալիս ցանկացած անձից բերման ենթարկել ցանկացած վայրից», - ասաց նա:

Որպես օրինակ՝ Մելիքյանը բերեց օրերս Եռաբլուրի մոտ տեղի ունեցած դեպքը, երբ ոստիկանությունը ուժ կիրառեց իր բողոքն արտահայտող քաղաքացու նկատմամբ: Մելիքյանը նշեց, որ այս օրենսդրական նորմում հստակություն մտցնելը անհրաժեշտություն է, քանի որ գործող կանոնակարգը չարաշահումների համար լայն հնարավորություններ է տալիս: Նա կոչ արեց ընդդիմությանը հանդես գալ համապատասխան օրենսդրական նախաձեռնությամբ՝ նախատեսելով ոստիկանների պատասխանատվությունը, ովքեր չարաշահում են այս հոդվածի դրույթները:

Մեկ այլ իրավապաշտպան Սերգեյ Հարությունյանը նշեց, որ իշխանությունների կողմից որպես զենք օգտագործվող մեկ այլ գործիք է «բռնության արդարացում և բռնության դրդում» հոդվածը: «Ցավոք, այս դեպքում Գլխավոր դատախազությունը կիրառում է երկակի ստանդարտներ: Օրինակ, վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող անձի՝ նման կոչերի դեպքում նշվում է նրա խոսքի ազատության իրավունքը և հղումներ են արվում Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածին, իսկ ընդդիմադիր քաղաքական գործիչների դեպքում այս բոլոր մեխանիզմները չեն գործում», - ասաց նա:

Մեկ այլ խնդիր բարձրացրեց փաստաբան Գայանե Պապոյանը, ով կոչ արեց ուշադրություն դարձնել «Օպերատիվ-որոնողական աշխատանքներ իրականացնելու մասին» օրենքին: Նրա խոսքով՝ նախորդ ընտրություններից առաջ Հայաստանի դատարանները մեծ քանակությամբ թույլտվություն են տվել գրեթե բոլոր թեկնածուների հեռախոսազրույցները գաղտնալսելու համար: «ՄԻԵԴ-ը գաղտնալսումը համարում է ծայրահեղ միջոց, մինչդեռ նշված օրենքը չի հստակեցնում, թե ինչ հանգամանքներում է հնարավոր դատարան դիմել համապատասխան թույլտվության համար», - ասաց նա: Ավելին, եղել են դեպքեր, երբ քննչական մարմինները տրամադրել են սովորական գործառնական տեղեկատվությունը, որը ցույց էր տալիս, որ անձը կասկածվում է թմրանյութ գողանալու կամ վաճառելու մեջ, ինչի հիման վրա տրվել է գաղտնալսման թույլտվություն, այնուհետև՝ մեղադրվելով նախընտրական կաշառքի մեջ:

Փաստաբանները նաև ընդգծեցին երկակի ստանդարտների խնդրահարույց բնույթը և կիրառումը «ծանր վիրավորանքի» փոփոխությունների համատեքստում: Նշվեց, որ ինչպես «բռնության կոչեր» հոդվածի դեպքում, այնպես էլ այս դեպքում, եթե իշխող էլիտայի ներկայացուցիչների կողմից վիրավորանքներ են հնչում, գործեր չեն բացվում, այս մեխանիզմն այս կերպ օգտագործվում է շրջանակներում իշխանությունների «պողպատե մանդատի»՝ ընդդեմ ընդդիմության և բողոքող քաղաքացիների:

Ոչ պակաս խնդրահարույց է անօրինական ճանապարհով ձեռք բերված գույքի բռնագրավման վերաբերյալ օրենքը: Հանդիպման մասնակիցները նշեցին, որ օրենքը նախատեսում է գույքի ստուգում 1991 թվականից, մինչդեռ Հայաստանում անշարժ գույքի միասնական կադաստրի համակարգը ներդրվել է միայն 1997 թվականին: Այսպիսով, այն մարդիկ, ովքեր անշարժ գույք են ձեռք բերել մինչև 1997 թվականը, կարող են իշխանությունների թիրախում հայտնվել: