Ռուսաստանը չի շարունակի նույն մասշտաբներով սպառազինություն մատակարարել Ադրբեջանին, որը կար մինչև 2016թ. ապրիլյան պատերազմը: Այս մասին Երեւանում մարտի 14-ին հայտարարել է ՌԴ Դաշնային ժողովի Դաշնության խորհրդի միջազգային գործերով կոմիտեի նախագահ Կոնստանտին Կոսաչովը:

Նա Հայաստանի Ազգային ժողովում լրագրողների հետ հանդիպմանը Կոսաչովը նշել է, որ Ռուսաստանը իրականացնում է այն պայմանագրերը, որոնք Ադրբեջանի հետ կնքվել են մինչև 2016թ. ապրիլ: «Մենք պարտավոր ենք անել դա այդ պայմանագրերին համապատասխան: Սակայն իմ ունեցած տեղեկատվությամբ դա չի լինի այն մասշտաբներով, որը կար 2016թ. ապրիլի դրությամբ: Անկասկած, մենք արձագանքում ենք իրավիճակին, որը տեղի ունեցավ 2016թ. ապրիլին»,- ասել է Կոսաչովը:

Նա նաեւ հավելել է, որ Ռուսաստանում բոլորս հասկանում են Ղարաբաղում իրավիճակի պայթյունավտանգ լինելու մասին: «Ռուսաստանը կատարում է իր պարտականությունները: Իրավիճակը վերահսկվում է և այդ առումով ապրիլյան պատերազմից հետո փոփոխություններ են եղել»,- ասաց նա:

Ռուսաստանցի պաշտոնյային հիշեցրել են , որ ՌԴ նախագահը Չինաստան կատարած այցելության ընթացքում, մեկնաբանելով ԱՄՆ-ի կողմից Ուկրաինային զենքի մատակարարումը, անընդունելի էր համարել հակամարտող երկրին զենք վաճառելը, սակայն միևնույն ժամանակ Ռուսաստանը զենք է մատակարարում Ադրբեջանին:

Այս դիտարկմանը նա պատասխանել է հետեւյալ կերպ. «Վլադիմիր Պուտինը խոսել է այն երկրների մասին, որտեղ հակամարտությունը թեժ փուլում է, որտեղ իսկապես կրակում են, իսկ Ուկրանիայում իսկապես կրակում են: Լեռնային Ղարաբաղում, բարեբախտաբար, այս պահին այդպիսի իրավիճակ չկա»:

Գաղտնիք չէ, որ ԼՂ հիմնախնդրի շուրջ միմյանց հետ հակամարտող Հայաստանն ու Ադրբեջանը ռուսական սպառազինության գնորդներից են։ Վերջին մի քանի տարում Ադրբեջանը շուրջ 5 մլրդ դոլարի ռազմական գործարք է կնքել ռուսական ձեռնարկությունների հետ, իսկ Հայաստանը ՀԱՊԿ-ի շրջանակում ստանում է ռուսական արտադրության սպառազինություն ներքին գներով։ ՀՀ-ն վերջին երկու տարում ՌԴ-ից շուրջ 250 մլն դոլարի ռազմական վարկ ստացավ այդ երկրի արտադրության նորագույն զինատեսակները ձեռք բերելու համար:

Բացի այդ, համաձայն 2010 թ-ի Հայաստանի ու Ռուսաստանի միջեւ Գյումրիում տեղեկայված 102-րդ ռազմաբազայի մասին պայմանագրին կից կնքած հատուկ արձանագրության, որով բազայի տեղակայման ժամկետը երկարաձգվեց մինչեւ 2044 թ.-ը, Մոսկվան ոչ միայն իր վրա է վերցնում ՀՀ ողջ տարածքի անվտանգության ապահովման խնդիրը, այլեւ պարտավորվում է հայկական բանակն ապահովել ժամանակակից սպառազինությամբ:

Հենց այս պայմանագրին հղում կատարելով՝ ՀՀ պաշտպանության նախկին նախարար Վաղարշակ Հարությունյանը բազմիցս նշել է, որ Ադրբեջանի եւ Հայաստանի միջեւ սպառազինությունների մրցավազքն այլեւս տեղափոխվել է ՌԴ-Ադրբեջան սպառազինությունների մրցավազքի հարթություն: