«Նոր պատերազմ՝ նոր տարածքներ» Երևանի բանաձևը Բաքուն կներկայացնի, որպես casus belli

Ադրբեջանի Պաշտպանության նախարար Զաքիր Հասանովը հայտարարել է, որ ադրբեջանական բանակը ցանկացած պահի կարող է սկսել պատերազմը Արցախի դեմ:

«Մենք այլևս մեր բանակը զինելու խնդիր չունենք և չենք ունենալու, որովհետև ամեն պահի կարող ենք պատերազմ սկսել՝ ազատագրելու համար գրավյալ տարածքները»,- հայտարարել է Հասանովը:

Դավիթ Տոնոյանի հայտնի հայտարարությունը, որտեղ նա զգուշացրել է Ադրբեջանին նոր տարածքներ կորցնելու վտանգի և պաշտպանական ռազմավարությունից բանակը դեպի ավելի հարձակողական մարտավարություն տեղափոխելու մասին դրդեց՝ թրիգերի (trigger) դեր խաղաց Ադրբեջանի ղեկավարության համար խստացնել ռազմատենչ հայտարարությունը:

Ադրբեջանը տարիներ շարունակում խոսում էր խնդիրը ռազմական ճանապարհով լուծելու մասին: Այժմ նրանք իրենց ռազմական հռետորաբանության խստացումը կարող են գցել հայկական կողմի վրա: Նոր տարածքների կորուստը Ալիևի համար կնշանակի տապալում և նրա կլանի հեռացում քաղաքական դաշտից և դա է պատճառը, որ Ադրբեջանի ռազմա-քաղաքական ղեկավարությունը սկսել է սպառնալ նոր պատերազմով ու «մկաններ ցուցադրել»:

Հայկական կողմի հայտարարությունն, իհարկե, մեսիջ էր Ադրբեջանին չսկսել պատերազմ՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով հարևան երկրի համար: Սակայն անհրաժեշտ է գիտակցել, որ Բաքուն, անկախ բանակցությունների ընթացքից, գնալու է պատերազմի՝ Ադրբեջանը շատ լավ հասկանում է, որ մադրիդյան սկզբունքներն Արցախը կյանքի չի կոչելու, իսկ Ալիևին անհրաժեշտ է Ղարաբաղն առանց հայերի:

Նրանք ունեն պանթուրքիստական նպատակներ՝ խոսում են Երևանն ու Զանգեզուրը գրավելու մասին, և այս պարագայում անգամ ոչ հայանպաստ մադրիդյան փաստաթուղթը նրանց մաքսիմալիստական ծրագրերի համար բավարար չէ:

ՀՀ-ի դիվանագիտությունը՝ ԱԳ նախարարի ու Նիկոլ Փաշինյանի շուրթերով, խոսում են հարցի խաղաղ կարգավորման և հասարակությունները խաղաղության նախապատրաստման մասին, իսկ ռազմական ղեկավարությունը սպառնում է Ադրբեջանին: Դա կարող է հանգեցնել նրան, որ Բաքուն միջազգային հանրությանը կհայտարարի, որ հայկական կողմը սպառնում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությանն ու Բաքուն իրավունք ունենալով ինքնապաշտպանվելու՝ կանխարգելիչ հարվածներ է հասցնելու Ղարաբաղին:

ՀՀ-ն պետք է հստակեցնի իր արտաքին քաղաքականությունը՝ բանակը պատրաստելով պատերազմի, սակայն Ադրբեջանին չտալով շանս հայկական կողմերին ներկայացնելու դեստրուկտիվ ու սպառնալիք ներկայացնող: